အေမသုိ႔ေပးစာ (၄)

အေမ
သားတုိ႔လုိ
ေ၀ေလေလဘ၀နဲ႔ ရွင္သန္ေနရတာထက္
အေမ့လုိ
အမြန္ျမတ္ဆုံးေသျခင္းနဲ႔
တမလြန္မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ေနရတာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ အေမ။


ၿမဳိ့ျပရဲ ႔ မုိးေမွ်ာ္တုိက္ႀကီးေတြကုိ
သား လုံး၀အားမက်ပါဘူး
သူတုိ႔က
ေနကာမ်က္မွန္ထူထူႀကီး တပ္ထားၾကတယ္ အေမ။


ကုိယ့္အေပၚဖီလင္မရွိတဲ့သူေတြ
ကုိယ္ကဖီလင္မရွိတဲ့သူေတြ
ဓါးပါးပါးေပၚက ပ်ားရည္စက္အၿပဳံးေတြနဲ႔
တစ္ေန႔လုံး
ငရဲက်ေနသလုိပါဘဲ အေမ။


ၿမိဳ့မွာေနခဲ့တဲ့ သက္တမ္းကုိႏႈတ္ၿပီး
အသက္ထပ္ငယ္သြားမယ္ဆုိရင္
ၿမိဳ့ႀကီးသားေတြရဲ ႔ အတတ္ပညာေတြ အသိပညာေတြ
အားလုံးကုိ
သား ျပန္အမ္းလုိက္ခ်င္ပါတယ္ အေမ။


ေခတ္ပညာေတြ မ်ားစြာလႊမ္းၿခဳံထားေပမဲ့
အားမနာတမ္းေျပာရရင္
အၿပဳံးတုေတြ အမုန္းတုေတြ အခ်စ္တုေတြနဲ႔
ထုဆစ္ခံထားရတဲ့ မႏုႆေတြအားလုံး
ဒဏ္ရာ အတုေတြနဲ႔
ေက်နပ္မႈေနာက္ လုိက္ေနၾကတယ္ အေမ။


အက္ရွရွ ရယ္ေမာသံရဲ ႔ေနာက္မွာ
ခပ္ညစ္ညစ္ အယူအဆေတြပါလာတတ္တယ္ဆုိတာ
အထူးသင္ယူစရာမလုိဘဲ
သား တတ္ေျမာက္နားလည္ခဲ့ၿပီ အေမ။


ေနာက္ဆုံးေတာ့
အေမ့ရင္ခြင္ အေမ့ရိပ္ၿမဳံ
အေမ့ရဲ ႔ ဘုံနန္း အေမ့ရဲ ႔ ရပ္၀န္း
အေမ့အရပ္ေဒသႏွင့္အေမကုိယ္တုိင္ ကျပခဲ့တဲ့
ဘ၀ျပဇာတ္စစ္စစ္ကေလးေတြသာ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္ အေမ။ ။

ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)

.....